Smużyna płożąca

©

Callisia repens

Opis

Rodzina: Commelinaceae – komelinowate

Bardzo szybko rosnąca, niewielkich rozmiarów bylina(w naturze) o delikatnych, kruchych i fioletowo nabiegłych pędach. Liście drobne, żywozielone od spodu podbarwione fioletem. Latem tworzy liczne, białe, drobne i mało ozdobne kwiaty (by zobaczyć jak to wygląda proszę kliknąć na podany link) http://www.backyardnature.net/yucatan/callisi2.htm zgrupowane na długich pędach.

W handlowym obrocie znajdują się dwie odmiany.

 ‚Variegata’ – o liściach w białozielone paski.

 ‚Bianca’ – o liściach w trzech kolorach. Podstawowym zielonym z jasnymi smugami, prawie białymi(biel typu śmietany) i lekko różowymi.

Występowanie

Naturalnie występuje w poszyciu lasów tropikalnych od Argentyny po Meksyk.

Wysokość

Jest to roślina o łożących się pędach zatem jej wysokość to zaledwie kilka centymetrów.

Termin kwitnienia

Lato. Jest to zagadnienie bez znaczenia z uwagi na niepozorność kwiatów.

Kolor kwiatu

Białozielony.

Stanowisko

Jak wszystkie rośliny dna lasów tropikalnych lubią dużo światła, ale rozproszonego. Będzie tolerować bezpośrednie słońce tylko w godzinach rannych lub późno popołudniowych.

Wymagania i pielęgnacja

Cechą tej rośliny jest bardzo szybki wzrost, ale co za tym idzie i szybkie starzenie się rośliny. Najładniejsza jest kiedy jest młoda i przez cały czas przetrzymywana jest w pomieszczeniach raczej chłodnych.  Na zdjęciu mamy mocno postarzałą się roślinę, która gubi najstarsze liście i staje się nieciekawa. Na szczęście jest to bardzo inwazyjny chwast w strefach ciepłych. Odrasta z najmniejszego kawałka. Zatem jeśli nasza roślina przerzedza się tniemy sadzonki i ukorzeniamy od nowa. Dajemy jej normalną doniczkę o średnicy zależnej od ilości sadzonek. Sadzonki wsadzamy co maksimum 5 cm. Ukorzeniają się bardzo szybko. Gleba przez cały czas musi naśladować gleby z jej naturalnych miejsc czyli dużo substancji organicznej i bardzo przepuszczalne. Standardowa ziemia do kwiatów nie bardzo się do takich roślin nadaje. Powinna ona stanowić około połowę składu. Pozostała połowa to w 25 % ziemia z pola lub ogrodu albo dobry kompost i 25 % to jakikolwiek rozluźniacz. Cokolwiek (z wyjątkiem piasku) mamy pod ręką będzie się nadawało. Taki skład ziemi bardzo ułatwi nam zadanie. Roślina wymaga stale wilgotnej ziemi więc podlewamy często. Nie zalejemy jej, jak na pewno to się zdarzy przy samej ziemi do kwiatów. Nawożenie tej rośliny przeprowadzamy ostrożnie dając ¼ zalecanej dawki co 2 tygodnie. Może się zdarzyć, że w ciągu sezonu będziemy zmuszeni znów przesadzić roślinę(tak szybko rośnie). Nie odkładajmy tego na wiosnę bo zmarnujemy roślinę.

Jeśli z jakiś powodów,  mimo że roślina młoda nam się przerzedziła to wyczyśćmy uschnięte liście i zdrowe pędy przyszpilmy do wilgotnego podłoża w jej własnej doniczce. Przy zachowaniu również dużej wilgotności powietrza pędy nam się zakorzenią. Wystarczy wówczas poprzecinać pęd, a z pąków śpiących przy listkach wybiją nowe pędy zagęszczające nam roślinę.

Kłopotem będzie zima jeśli nie dysponujemy chłodniejszym pomieszczeniem. W suchym zimowym mieszkaniu nie obejdzie się bez codziennego zamgławiania rośliny. Trzeba to robić rano by do wieczora listki były suche. W znacznie lepszej kondycji będą rośliny zimujące w chłodzie. To znaczy w temperaturze między 15 a 18 ⁰C. Przy takich temperaturach przypominam o zasadzie podlewania po wcześniejszym sprawdzeniu stanu podłoża.

Mrozoodporność

Nie toleruje temperatur poniżej 10 ⁰C. Jeśli mamy rośliny na zewnątrz to w tym czasie wnosimy je do pomieszczeń.

Rozmnażanie

 Ucinamy wierzchołkowe części pędów i po kilka sztuk do małej doniczki. Przy większej doniczce tych sadzonek musi być więcej bo odległość roślin od siebie nie powinna być większa jak 5 cm.

 W momencie pojawienia się nowych listków przystępujemy do uszczykiwania wierzchołka by pędy nam się rozkrzewiły.

 Można położyć nawet długi pęd na powierzchni wilgotnej ziemi i przyszpilić w kilku miejscach by był dobry kontakt z ziemią. Praktycznie w każdym węźle pojawią się korzonki. Przecinamy potem pęd na kilka kawałków i jak pojawią się nowe pędy to sadzonkujemy do doniczek. Reszta tak samo.

Choroby i szkodniki

Nieznane.

Zastosowanie

Najlepiej wygląda uprawiana w wiszących pojemnikach. Nic nie stoi na przeszkodzie zrobić z niej wypełniacz do donic z drzewkami. Wbrew pozorom nie bardzo nadaje się do uprawy w szklanych pojemnikach z uwagi na jej szybki wzrost. Natomiast jest świetną rośliną do większych terrariów.

Uwagi

Łacińska nazwa rodzajowa ”Callisia” pochodzi od greckiego słowa ‚kallos’ = „piękno”. Odniesienie do pięknego wyglądu młodej, gęstej roślinki. Nazwa gatunkowa ”repens” oznacza ‚płożący’ co jest odniesieniem do pokroju tego gatunku.

 

Przypisy

---

Wykorzystano zdjęcia z następujących stron:

Pęd na ziemi – http://www.hear.org/starr/images/image/?q=071024-0347&o=plants

Starsza roślina – http://greenmall.in/wp-content/uploads/2010/12/Callisia-repens.jpg

Callisia repens – http://www.learn2grow.com/plants/callisia-repens-images-large-95363/

‚Bianca’ – http://www.kartuz.com/p/69152/Callisia+repens+Bianca.html