Ruelia Makoya

©

©Ruellia makoyana

Opis

Rodzina: Acanthaceae

Z botanicznego punktu widzenia jest to krzewinka. Jej rozgałęzione pędy z początku wzniesione później mają tendencję do pokładania się. Liście na pędzie owalne o zaostrzonym końcu, do 8 cm długości. Są ciemnozielone z białym rysunkiem wzdłuż nerwów. Są krótko i delikatnie owłosione dlatego sprawiają wrażenie zamszowych w dotyku. Od spodu są ciemnofioletowe. W kątach górnych liści i na szczytach pędów rurkowate kwiaty o średnicy około 4 cm. Owocem jest owalna torebka, która po wysuszeniu pęka strzelając nasionami na sporą nawet odległość. Nasiona okrągławe z charakterystyczną jasną obwódką. W owocu może ich być nawet dwadzieścia, nie wszystkie jednak są płodne.

Występowanie

Tropikalne, deszczowe lasy Brazylii.

Wysokość

Bardzo wiele zależy od intensywności cięcia. Przeciętnie jest to od 30 do 60 cm.

Termin kwitnienia

Gatunek ma tendencję wiązania pąków, jak tylko dzień osiągnie 12 godzin. Z różnym nasileniem kwitnąć będzie do późnej jesieni.

Kolor kwiatu

Od różowego do jasno karminowego. Istnieją także formy z białymi kwiatami.

Stanowisko

Jako roślina lasów tropikalnych potrzebuje maksimum światła, lecz bez dostępu słońca. Jednak dla obfitości kwitnienia korzystnym jest jak dostanie słońce wczesnym rankiem i późnym popołudniem. Pędy wówczas stają się krótsze, a kwitnienie obfitsze. Przy nadmiarze światła na liściach pojawią się plamy oparzeniowe.

Wymagania i pielęgnacja

W lasach tropikalnych ziemia to prawie sama próchnica powstała z przegniłych liści. Jest to gleba kwaśna. Optymalnym rozwiązaniem byłoby wymieszanie dobrego kompostu z 1/3 objętości kwaśnego torfu. W lecie roślina lubi mieć wilgotne podłoże, ale nie cierpi wody przy korzeniach. By bronić się przed nadmiarem wody warto dodać do ziemi drobnego żwirku – do kupienia w sklepach zoologicznych – ma to doniosłe znaczenie dla osób lubiących przelewać rośliny. Jeśli sadzimy w samą kupioną w sklepie ziemię to tego żwirku nie może być mniej jak 1/3 objętości. Zimą nieco ograniczamy podlewanie. Roślina sama sugeruje, że ma za mało wody. Liście stają się lekko wiotkie. Gdyby nam się tak zdarzyło że zasuszyliśmy roślinę i opadły dolne liście to nie panikować. Nasączyć bryłę korzeniową, a po krótkim czasie roślina odbije z pąków śpiących. Dla uniknięcia podnoszenia odczynu gleby podlewamy roślinę wodą przegotowaną i najlepiej letnią. Dodatkowy zysk to brak plam z kamienia na aksamitnych liściach.

Co 2-3 tygodnie warto roślinę zasilić. Dajemy ½ dawki nawozu do pelargonii lub surfinii. Nawozy te promują kwitnienie więc mają ograniczoną ilość azotu. Jest to bardzo korzystne dla naszej rośliny. Azot powoduje wydłużanie się pędów między liśćmi. Pędy stają się dłuższe, ulistnienie rzadsze i ogólny wygląd rośliny robi się nieładny, a na dodatek praktyczny brak kwiatów.

Latem by podnieść wilgotność stawiamy roślinę na tacy z mokrymi kamykami. Zraszanie tych aksamitnych liści zostawi zawsze plamy. Można to robić, ale dobrym opryskiwaczem, który można tak ustawić by zamiast kropel produkował mgłę. To się nazywa zamgławianie roślin. Używamy wyłącznie wody letniej i przegotowanej.

Po każdej zimie roślinę przesadzamy. Następnie przycinamy tuż nad 3 węzłem. Natomiast po masowym kwitnieniu by utrzymać zwartość rośliny warto uszczyknąć nowe przyrosty.

Na koniec ciekawostka o jakiej dowiedziałam się wczoraj. Na pytanie skierowane do znajomej, co robi bo roślinę ma piękną, odpowiedziała że nawozi ją letnią wodą w której gotowała same warzywa.

Rozmnażanie

 Siew nasion standardowy.

 Z zielnych sadzonek wierzchołkowych na początku wiosny. By mieć ładny gęsty krzak do jednej doniczki o średnicy 12 cm trzeba dać około 5 sadzonek.

Choroby i szkodniki

Liście żółkną, zwijają się i opadają. Rozważyć nadmiar słońca lub brak wilgoci.

Ze szkodników mogą pojawić się mączlik, przędziorek i wełnowce.

Zastosowanie

Roślina ładnie wygląda posadzona gęsto do wiszących pojemników. Można jej użyć jako podszyt dla doniczkowych krzewów i drzewek.

Uwagi

Ruellia makoyana została opisany w 1895 roku przez Juliusza Closon.

Nazwa rodzajowa ”Ruellia” to ukłon w kierunku francuskiego fizyka i botanika Jeana de La Ruelle (1474-1537), który uczył na Wydziale Medycyny w Paryżu. Nazwa gatunkowa ”makoyana” została nadana na cześć Jacoba-Makoy Lambert (1790-1873), wielkiego entuzjasty ogrodnictwa. W 1813 roku stał się jednym z najbardziej znanych florystów w Europie. On finansował kilka wypraw kolekcjonerów do Brazylii i Meksyku, dzięki którym pojawiły się w Europie pierwsze bromelie i egzotyczne storczyki.

 

Przypisy

---

Wykorzystano zdjęcia z następujących stron:

Sadzonka – http://www.gardenworldimages.com/Search.aspx?search=Ruellia Makoyana Cutting

Nasiona – http://www.flickr.com/photos/xenoflor/4439432896/

Ruellia makoyana – http://www.flickr.com/photos/81777662@N07/7551171172/?q=ruellia makoyana

Spód liści – http://www.palmaris.org/html/ruelliamako.htm