Tawaresja angolańska

©

©Tavaresia angolensis

Opis

Rodzina: Asclepiadaceae

Korzenie w postaci krótkiej wiązki, dość cienkie prawie przezroczyste.

Pędy jak u wszystkich stapeliowatych, mięsiste posiadające od 6 do 12 żeber. Na krawędziach żeber dość duże ząbki.

Liście zredukowane do łusek zakończone krótkimi kolcami.

Kwiaty wyrastają pojedynczo na krótkich szypułkach. Kwiat dobrze odkarmionego egzemplarza może mieć do 15 cm długości. Jest w pąku rurkowaty, a po otwarciu się przypomina szeroko otwarty lejek. W zamkniętym pokoju nieprzyjemna woń może być wyczuwalna zwłaszcza jeśli będzie otwarte więcej niż jeden kwiat.

Nasiona powstaną tylko wówczas jeśli sami zabawimy się w muchę.

Występowanie

Krajem gdzie roślina występuje naturalnie jest Angola. Rośnie tam na glebach piaszczystych przy wysokich temperaturach i znacznej ilości wody w okresie wegetacji. Nie są to obszary narażone na niskie temperatury nawet w nocy.

 

 

Wysokość

Gałęziaki wyrastają tylko do 12 cm.

Termin kwitnienia

Roślina z reguły kwitnie w drugiej połowie lata lub jesienią.

Kolor kwiatu

 Kwiaty są jasnożółte w czerwono-fioletowe plamy.

Stanowisko

Na naturalnych stanowiskach rośliny rosną w lekkim cieniu. Pamiętajmy jednak, że rosną w tropikach. My musimy im zapewnić stanowiska jak najwidniejsze. Jeśli wystawimy roślinę na pełne słońce gałęziaki mogą latem lekko zbrązowieć.

Wymagania i pielęgnacja

Po pierwsze przepuszczalność gleb. Po drugie gleby żyzne, czyli odpada ziemia do kaktusów. Z kolei w standardowej ziemi do kwiatów jest zbyt dużo torfu czego sukulenty nie lubią. A ten gatunek dodatkowo łatwo gnije. Dodatkowym przeciwwskazaniem jest odczyn tych ziem. Nasz gatunek wymaga ziem raczej obojętnych. Wartałoby pójść na spacer na pobliskie działki i poprosić o woreczek co najmniej 3 letniego kompostu. Po drodze kupić jeszcze woreczek żwiru do akwariów o najdrobniejszym ziarnie, i zebrać kilka kilkucentymetrowej średnicy kamyków. W domu umyć doniczkę i kamyki. Włożyć je na dno doniczki(doniczka może być płaska). Teraz ziemię wymieszać ze żwirkiem w ilości pół na pół. Do takiej mieszanki sadzimy naszą roślinę. Podlewamy lekko i stawiamy w wybranym miejscu. Kolejne podlewanie jak wierzchnie kilka centymetrów ziemi przeschnie. Zimą ograniczamy podlewanie, dostosowując go do panujących warunków.

Mrozoodporność

Zimą temperatura nie niższa jak 10 ⁰C.

Rozmnażanie

Posiadacze rośliny mogą najprościej rozmnożyć przez podział.

Wysiew nasion raczej nie nastręcza problemów. Jednak kupując kupmy więcej bo nie wiemy jak stare są nasiona i czy wszystkie skiełkują. Ziemia do wysiewów powinna być mineralna o wysokim pH, bo od obojętnego w górę. Musimy też zapewnić tropikalne warunki. Podłoże musi mieć około 25-30 ⁰C. Zatem potrzebna podgrzewana mnożarka. Siewki przesadzamy jak mają około 5 cm wysokości, uważając by nie uszkodzić słabego jeszcze systemu korzeniowego. Pierwsze kwiaty po około 3 latach.

Sadzonki pobieramy na tyle wcześnie by zdążyły się ukorzenić zanim zegar biologiczny nakaże im spoczynek. Tavaresia ukorzenia się łatwo, pod warunkiem że przeszła około 2 tygodniowe obsuszanie. Oczywiście obsuszamy je w cieniu. Z uwagi na łatwość zagniwania rośliny, przed sadzeniem warto je umoczyć w ukorzeniaczu zawierającym fungicyd.

Choroby i szkodniki

Rośliny są podatne na czarną zgniliznę (zakażenia bakteryjne) i chorobę pochodzenia grzybowego zwaną u nas fytoftorozą i atakującą przede wszystkim sadzonki.

Ze szkodników poważniejszy problem mogą wywołać wełnowce i to zarówno te, które występują na pędach, jak i te które występują na korzeniach.

Uwagi

Nazwa rodzajowa ”Tavaresia” została nadana trzem gatunkom przez botanika austriackiego Friedrich Welwitsch w 1854 roku. Upamiętnia ona wielkiego hobbystę botanika José Tavares de Macedo, portugalskiego urzędnika w ministerstwie wojny i kolonii

 

Przypisy

---

Wykorzystano zdjęcia z następujących stron:

Tavaresia angolensis2 – http://tech.dir.groups.yahoo.com/group/Stapeliad/message/8561

Tavaresia angolensis – http://tenoch.free.fr/images/balades/2011-09-09_ELK/target72.html