Żyworód pumila
Posted by zojalitwin w dniu 06.03. 2015
©
Remusatia pumila
Opis
Rodzina: Araceae
Tę roślinę hodujemy raczej dla jej ciekawych liści, kwiat jest mało dekoracyjny. W ziemi mamy prawie kulistą 3 centymetrową bulwę. Z niej wyrastają liście na długich ogonkach. Jest ich z reguły dwa. Blaszka liściowa tarczowata z ostrym końcem. Unerwienie bardzo widoczne, dlatego że dużo jaśniejsze. Czasem między nerwami widać lekko ciemniejsze plamy, jakby prześwitywał brązowo-czerwony spód liścia. Kwiaty typowe dla rodziny obrazkowatych składające się ze spatki i spadixa. Ich długość dochodzi do 20 cm lecz są bardzo wąskie. Owocem jest wielonasienna jagoda, otoczona jest dolną częścią kolby kwiatostanu. Nasiona o grubej, łupinie z widocznymi drobnymi nierównościami.
Ponieważ kwitnienie występuje lub nie roślina wytwarza najczęściej dwa długie na 20 cm i wzniesione pędy pokryte malutkimi bulwkami, ochranianymi przez łuskowate małe listki, których szczyt jest wywinięty w haczyk. Po dojrzeniu tym haczykiem przyczepiają się bulwki do sierści zwierząt i tak się najczęściej rozmnażają.
Występowanie
Wszystkie państwa których granice opierają się o Himalaje, czyli od Chin po północne Indie. Siedliskiem są cieniste stoki i mchem porośnięte skałki, często jest epifitem w rozwidleniach drzew.
Wysokość
W doniczkach dorasta do 40 cm, w naturze raczej jest mniejszy.
Termin kwitnienia
Kwiaty pojawiają się pod koniec wiosny lub na początku lata. Kwitnienie trwa najwyżej kilka dni.
Kolor kwiatu
Spadka jest żółta, a spadix j biały i pachnący.
Stanowisko
W naszych krajowych warunkach miejsce jak najjaśniejsze, lecz raczej bez dostępu słońca, szczególnie w okresie lata i godzinach południowych. Kto ma ogródek może doniczkę zadołować w gruncie i wówczas ranne lub popołudniowe słońce jej nie zaszkodzi.
Wymagania i pielęgnacja
My uprawiamy w doniczkach, lecz roślina rośnie na skałach zatem nasza ziemia musi być bardzo przepuszczalna, jednocześnie zasobna w składniki organiczne i mineralne. Kupną ziemię do kwiatów warto wymieszać z korą sosnową (2 cm frakcja), węglem drzewnym, a na spód solidny drenaż. Jeśli ziemia zawiera nawóz o spowolnionym działaniu to starczy go na cały sezon, w przypadku nawozów standardowych po 2 miesiącach warto roślinę dokarmiać, używając nawozu o zwiększonej dawce potasu na zmianę z nawozem do roślin zielonych. Jesienią przenosimy roślinę w chłodne miejsce gdzie temperatura utrzymuje się
roślinę w chłodne miejsce gdzie temperatura utrzymuje się między 6 a 10 0C. W tym czasie rośliny te przechodzą okres całkowitego spoczynku.
Zanim przystąpimy do rozmnażania zaopatrzmy się w podgrzewaną mnożarkę lub matę grzejną. Ciepła ziemia zachęca do szybszego przyrastania bulwek jak i kiełkowania nasion.
Nasiona wysiewamy na wilgotną powierzchnię i dociskamy do podłoża. Nasion nie przykrywamy ziemią. Włożenie wysiewów do woreczka foliowego pozwala utrzymać wilgoć, a mata grzejna przyspieszy nam kiełkowanie i mniejszą ilość wypadów. Do ziemi takiej warto dodać trochę miałkiego węgla drzewnego i dużo perlitu. Większa szansa, że nie pojawią się patogeny.
Lepszym sposobem jest siew bulwek zebranych z pędów nadziemnych, lub przy dużej kępie z oddzielonych bulw powstałych przy bulwie macierzystej.
Choroby i szkodniki
Jeśli nie zalejemy rośliny to raczej nic się nie pojawi.
Uwagi
Nazwa rodzaju „Remusatia” została nadana na cześć J.P. Abel-Rémusata, francuskiego lekarza i sinologa, żyjącego na przełomie XVIII i XIX wieku.
Nazwa gatunku „pumila” pochodzi od łacińskiego słowa ‘pumilus’ = karzeł.
A
A
A
Przypisy
Wykorzystano zdjęcia z następujących stron:
Bulwki – http://www.aroid.org/genera/speciespage.php?genus=remusatia&species=pumila
Rozłogi – http://www.ganeshvilla.com/aroids/remusatia_pumila.htm
Dodaj komentarz