Selenicereus wielkokwiatowy

©

©Selenicereus grandiflorus

Opis

Rodzina: Cactaceae

Kaktus o pędach długich do 5 metrów, cienkich do maksimum 3 cm średnicy. Posiadają od 5 do 8 żeber, a kolce z brązowawymi włosami do 1 cm długości, siwiejące z wiekiem. Kolor pędów można określić jako niebieskawą zieleń. Do podpory przyczepiają się za pomocą dość długich korzeni czepnych. Kwiaty ogromne do 30 cm średnicy. Kwitną tylko jedną noc, lecz zdrowe rośliny mogą kwitnąć wielokrotnie w sezonie. W naturze zapylane przez nietoperze. Owoce różowawe, mające około 7 cm średnicy i pokryte licznymi kolcami.

Występowanie

Gatunek naturalnie występuje na wyspach takich jak Kuba, Kajmany, Puerto Rico, Jamajka i Haiti, a także w Meksyku, Gwatemali, Belize, Hondurasie i kilku innych miejscach w Ameryce Południowej i Środkowej. Najczęściej porasta drzewa, lecz występuje także na skałach do wysokości 700 m npm.

Termin kwitnienia

Kwiaty zaczynają pojawiać się w czasie najdłuższych dni.

Kolor kwiatu

Listki okrywy żółto brązowe, natomiast płatki kwiatu białe.

Stanowisko

Jak praktycznie wszystkie rośliny tropików wymagają maksymalnego światła, lecz ze słońcem tylko w godzinach rannych lub późno popołudniowych.

Wymagania i pielęgnacja

Kto nie może przygotować sobie podłoża z dobrze rozłożonego kompostu wymieszanego z 1/3 objętości wermikulitu, drobno utłuczonej kory lub żwirku, niech kupi podłoże do storczyków. Na dnie pojemnika obowiązkowy drenaż. Pojemnik dajemy możliwie jak najmniejszy. Roślina kwitnie tylko wówczas gdy ma ciasno w doniczce. W trakcie przesadzania zaopatrujemy pojemnik w sporą kratkę by roślina miała się po czym wspinać. Przez cały sezon wegetacyjny utrzymujemy podłoże lekko wilgotne. Podlewamy metodą raz a porządnie. Następne podlewanie jak 2-3 cm wierzchniej warstwy przeschnie. Używajmy do podlewania wody letniej. Najlepsza byłaby deszczówka. Nawożenie co 10 dni standardowym nawozem do kaktusów. Nie używajmy innego bo przenawożona azotem roślina również może nie kwitnąć. Po przekwitnięciu należy roślinie nieco ograniczyć podlewanie. Będzie to krótki okres spoczynku. Łatwiej zakwitnie ponownie.

Na zimę przenosimy roślinę do chłodnego pomieszczenia. Optymalna temperatura to około 15 ⁰C. Kłopoty mogą się pojawić jak temperatura spadnie poniżej 5 ⁰C. W tym czasie dość radykalnie ograniczamy podlewanie lecz pędy nie mogą zwiotczeć. Pamiętajmy, że wyższe temperatury w zimie ograniczają kwitnienie w sposób znaczący.

Rozmnażanie

Praktycznie rozmnażamy przez sadzonki. Wystarczy uciąć 20 cm pędu i pozostawić do obeschnięcia. Sadzimy najlepiej do gleby przeznaczonej do wysiewu nasion i podpieramy palikiem. Po podjęciu przez roślinę wzrostu przesadzamy do normalnego podłoża. Wysiew nasion stosuje się rzadko.

Choroby i szkodniki

Rośliny uprawiane w pomieszczeniu mogą zostać zaatakowane przez te same szkodniki co i inne rośliny czyli przędziorki, wełnowce, roztocza. Z chorób praktycznie tylko jedna, popularnie zwana czarnym korzeniem. Objawia się to gniciem nasady pędu. Jest to choroba pochodzenia grzybowego i najczęściej fundujemy ją sobie sami nie dając ziemi takiej jak trzeba i na dodatek przelewając podłoże.

Uwagi

Nazwa rodzaju ”Selenicereus” to połączenie dwóch słów, greckiego ‚selene’ = księżyc, odniesienie do pory kwitnienia rośliny i łacińskiego wyrazu ‚cereus’ = świeca, odniesienie do pałkowatego wyglądu roślin z tego rodzaju. Dlatego kaktus z rodzaju cereus nazywa się po naszemu pałczak.

Przypisy

---

Wykorzystano zdjęcia z następujących stron:

Kwiat+pąki – http://www.cactiguide.com/forum/viewtopic.php?t=24104

Główne – http://www.schumacher.ch/foto/koeniginnen/

W naturze – http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Selenicereus_grandiflorus_(4).jpg

Sadzonka – http://worldseedsupply.org/proddetail.php?prod=selen001