Brunsvigia bosmaniae

©

©Brunsvigia bosmaniae

Opis

Rodzina: Amaryllidaceae

Rodzaj obejmuje około 20 gatunków roślin cebulowych. Wszystkie pochodzą z RPA. Są to cebule rosnące tylko w porze deszczowej i uśpione latem. Wszystkie tworzą kuliste kwiatostany na końcu pędu. U gatunków karłowych ma on średnicę około 15 cm, a u największych gatunków wielkość piłki futbolowej.

Ja zajmę się gatunkiem chyba najpowszechniej uprawianym, choć u nas żaden gatunek nie jest popularny w uprawie doniczkowej.

Cebula ma zewnętrzną łuskę charakterystycznie kruchą i miedzianobrązową.

Z cebuli wyrasta 5 do 6 liści. Są one szerokie o zaokrąglonym szczycie przez co przypominają nieco języki. Górna część liścia ciemnozielona. Liść jest skórzasty o charakterystycznym czerwonawym brzegu. Liście w tym gatunku są płasko położone na podłożu. Pojawiają się po zaschnięciu kwiatostanu czyli około maja i bardzo należy dbać o nie, bowiem od ich liczby i długości wegetacji zależy ilość kwiatków w kwiatostanie. Jednak około października zaczynają zasychać. Używam określenia około, jako że na naszej półkuli mogą wystąpić odstępstwa. Kwiatostan jest złożony z 20 – 40 kwiatków, każdy osadzony jest na długiej szypułce. W kształcie lejkowaty o sześciu płatkach. Cechą charakterystyczną są ciemniejsze żyłki przebiegające przez środek płatka. Nocą wydzielają nieco narcyzowaty zapach. Wieczorne i nocne zapachy są cechą kwiatów zapylanych przez ćmy. Po zapyleniu na końcu szypułki pojawia się 3-4 komorowa, trójkątna w kształcie torebka zawierająca wiele dość dużych nasion. W naturze cały kwiatostan po zaschnięciu odłamuje się od pędu kwiatostanowego i jest toczony przez wiatr po podłożu. Torebki pękają przy uderzeniu o ziemię i wysypują się nasiona.

Dlatego w miejscu występowania tego gatunku można przez chwilę zobaczyć taki obrazek.

Występowanie

Naturalny region występowania znajduje się w zachodniej części Kraju Przylądkowego, będącego częścią RPA. Siedliskiem są otwarte przestrzenie i piaszczyste wybrzeże.

Wysokość

W doniczce do 40 cm.

Termin kwitnienia

U nas kwitnie między marcem a majem.

Kolor kwiatu

Generalnie jasnoróżowy. Niemniej odcień różu jest bardzo zmienny.

Stanowisko

U nas wyłącznie pełne słońce. Na zewnątrz możemy wystawić tylko w czasie słonecznego i gorącego lata.

Wymagania i pielęgnacja

Jak u większości gatunków z tej rodziny korzenie są mięsiste, długie i wieloletnie. Zatem cebule bardzo źle znoszą przesadzanie. Potrafią do 2 lat nie kwitnąć. Zatem trzeba kupić sporą donicę by cebuli nie ruszać przez kilka lat. Przy uprawie tej rośliny musimy zrezygnować z ziemi opartej na torfie. Nie ma innego wyboru jak spacer na działki lub do sąsiada z ogrodem, który może nam dać co najmniej dwuletniego kompostu. Kompost ten mieszamy z drobnym żwirkiem w ilości 1/3 objętości ziemi. Na dno doniczki obowiązkowy drenaż. Dla lepszego odprowadzania wody wypalmy w dnie donicy większe otwory. Można również na ściankach blisko dna. Do tak przygotowanej doniczki sypiemy przygotowaną ziemię i sadzimy cebulę tak by jej szyjka była nieco powyżej powierzchni gruntu.

Ci którzy zafundowali sobie zakup cebuli muszą o jednym wiedzieć. Przed wysyłką firma musi uzyskać świadectwo fitosanitarne, by spokojnie mogła wysyłać cebule na cały świat. W tym celu korzenie, mimo że są wieloletnie, trzeba usunąć. Roślina bardzo tego nie lubi i najprawdopodobniej się obrazi na co najmniej 2 lata. Wcale nie jest rzadkością, że obrażenie się może potrwać nawet do 7 lat. W celu odbudowy systemu korzeniowego będzie produkować tylko liście. Niestety trzeba to przeczekać. Podlewać zaczynamy jak pojawi się pierwszy sygnał iż roślina rozpoczęła wzrost. Pod żadnym pozorem nie przelewać rośliny(stąd tak ważne jest bardzo przepuszczalne podłoże). Na początku nie dokarmiamy. Raz że są to rośliny słabych, kamienistych ziem, a dwa to w kompoście jest wystarczająco składników na długie utrzymanie zdrowych liści. Zaczynamy nawożenie dopiero w kolejnym sezonie. Jeśli roślina znów zaczęła od liści można dawać nawóz uniwersalny typu biohumus. Jeśli zacznie od kwiatów to dajemy nawóz do roślin kwitnących lecz w ilości ½ dawki. Ponieważ podlewamy metodą raz a dobrze to dokarmiamy przy każdym podlewaniu. Jeśli zależy nam na nasionach można raz dać nawóz do pomidorów, ale w ilości nie większej jak 1/3 dawki. W chwili pojawienia się liści zmieniamy nawóz na wcześniej wymieniony. W okresie spoczynku powinno być absolutnie sucho i jak najwyższa temperatura – to także ma wpływ na jakość kwitnienia.

Kiedy siłą rzeczy musimy przesadzić to robimy to w fazie spoczynkowej i bacznie zwracamy uwagę by nie uszkadzać korzeni. Przypominam, że jest to jeden z czynników jaki decyduje o corocznym kwitnieniu.

Mrozoodporność

W naszym klimacie tylko szklarnia lub ciepły i w pełni słoneczny parapet.

Rozmnażanie

Koszt zakupu cebul i ich czasem długie niekwitnięcie, może powodować że zdecydujemy się na rozmnażanie przez wysiew nasion. Jest to również proces bardzo długoletni, bo z reguły kwitnące cebule otrzymamy po około 12 latach. Mamy jednak tę przewagę że roślina będzie dostosowana do naszego cyklu pór roku.

Zamawiając nasiona miejmy na uwadze renomę firmy. Znacznie więcej pewności świeżych nasion będziemy mieć u firm pochodzących z cieplejszych stref. Nasiona takie wschodzą bez problemu. Zapewniamy im przepuszczalne podłoże(najlepiej takie jak do dorosłych cebul, tylko z większym udziałem żwirku). Nasiona siejemy najlepiej do pojedynczych doniczek nie głębiej jak 0,5 cm pod powierzchnią. Ziemia delikatnie wilgotna i jak najwyższa temperatura, czyli wysiewy trzymamy na słonecznym parapecie. Kiedy pojawią się liście nie przesadzamy z wodą, ale nie wolno nam zasuszyć. Kiedy liście zaczną żółknąć ograniczamy podlewanie do zupełnego zaprzestania. Postarajmy się o takie doniczki by siewki pozostały w nich 3 lata. Potem przesadzamy do większych około 30 cm średnicy, w których powinny zostać aż zakwitną. Zawsze szyjka cebulki powinna znajdować się ponad ziemią.

Na koniec mała uwaga. Roślina jest bardzo oporna na sztuczne zapylanie, więc próbując uzyskać nasiona trzeba zapylić wiele kwiatów by mieć pewność uzyskania nasion.

Choroby i szkodniki

Jeśli sprowadziliśmy sobie cebulę to dla pewności warto wykąpać ją przez 15 minut w roztworze Kaptanu.

Uwagi

Nazwa rodzaju ”Brunsvigia” została po raz pierwszy opublikowana w 1755 roku przez Lorenza Heisters (1683-1758), botanik, profesor medycyny na Uniwersytecie w Helmstadt. Jest ona wyróżnieniem dla Karla Sovereign z Brunszwiku(Brunswick), który sponsorował badania tych ciekawych roślin. Pierwszym odkrytym gatunkiem był B. orientalis.

Nazwa gatunku ”bosmaniae” nie jest jasna. Z końcówki ”iae” wiadomo że chodzi o kobietę, ale nic poza tym.

Gatunek B. bosmaniae został opisany przez Frances Margaret Leighton w 1932 roku.

W naszych warunkach za kupnem nasion poszukać firm izraelskich. Mamy gwarancję świeżości nasion i pewność co do gatunku. Innym polecam monitorowanie ‚ebay”.

A

A

Przypisy

---

Wykorzystano zdjęcia z następujących stron”

Liście – http://www.flickriver.com/photos/11965958@N00/371003964/

Owocostan – http://www.pacificbulbsociety.org/pbswiki/index.php/Brunsvigia

Zmienność barw kwiatów – http://www.pacificbulbsociety.org/

Brzegi liści – http://bulbs.plant-seeds.idv.tw/displayimage.php?pid=450#top_display_media

Wiosną – http://www.flickr.com/photos/morabeza79/6077963492/